Jargon heeft zin. Het is niet bedacht om mensen uit te sluiten, maar om de communicatie tussen vakbroeders en -zusters te vergemakkelijken. Dat gewone burgers daarbij de kluts kwijtraken, wordt vaak gezien als collateral damage. Maar we mogen niet vergeten dat de gewone burger vaak gesprekspartner is van de arts, jurist of verzekeraar – om […]
Posts By: caren
Een (heel mooi) donsje!
Gisteren (14 november) was de uitreiking van de Gouden Veer 2013. Het thema van de schrijfwedstrijd was patiëntenvoorlichting. Mijn inzending was een patiëntenfolder met de titel ‘Verwijdering van de prostaat met de da Vinci operatierobot’. De Gouden Veer 2013 ging helaas aan mijn neus voorbij, maar ik neem me vast voor de Veer 2014 wél […]
Op hun gezondheid!
Waar waren we gebleven? Bij de patiënten; de mensen om wie het allemaal hoort te gaan in de geneeskunde. Daar horen u en ik ook af en toe bij, zelfs degenen met de gezondste geest in het gezondste lichaam. Op het moment dat iemand patiënt is (eventjes maar, of misschien wel een leven lang) heeft […]
U dient nuchter te blijven!
Ik schrijf veel informatie voor patiënten, vooral folders en webteksten. Dat betekent dat ik bronteksten krijg van specialisten. Bij veel teksten (niet alle!) is het schrikken geblazen. Als ik zo’n tekst onder handen neem, vis ik er eerst de juiste boodschap uit. Welke dat is, hangt af van het onderwerp. Gaat het om een bepaalde […]
Kwakverenigingen en doodrijders
Lezen is een kunst. Dat vertellen ze je niet op school. Daar begint lezen als een vak. Aap, noot, mies. Of roos, maan, vis. Dat kan ook. Je puzzelde en piekerde over wat toen inkt heette, en nu toner is. Je moest uit zien te vinden wat er stónd. Je had al heel wat apen […]
Voor wie doe je het eigenlijk?
Er bestaan schatten van artsen. Heus. Ze nemen hun patiënten serieus, luisteren goed, leggen de dingen helder uit. En geloof het of niet, daardoor maken ze hun patiënten béter beter dan hun collega’s die vooral zichzelf belangrijk vinden. Daar is interessant onderzoek naar gedaan door prof. dr. Jozien Bensing. Haar bevindingen: meer aandacht en betere […]
De dichtstbijzijnde drogerk
Ik heb woordguls. Let wel: ik heb het, ik lijd er niet aan. Mijn omgeving soms wel. Woordguls is namelijk iets wat je niet uit kunt zetten. En mensen die het niet hebben, snappen er niks van. Denk je nu: wat is woordguls? Lees dan even het gelijknamige verhaaltje in de bundel Meer modernismen van […]
Rustig blijven ademhalen
Met een endoscoop kun je iemand van binnen bekijken. Het is een lange, flexibele slang met alles erop en eraan: verlichting, een cameraatje, en soms kleine gereedschapjes om (bijvoorbeeld) stukjes weefsel weg te halen. Waar de arts de scoop in stopt, hangt helemaal af van het stukje mens dat hij of zij wil bekijken. Als […]
Met open ogen…
De kloof tussen arts en patiënt is verraderlijk. Dat zie ik vooral bij het redigeren van oude folders, waar vorige generaties tekstschrijvers ongehinderd door kennis heel enge dingen in hebben laten staan. Als tekstschrijver in een ziekenhuis moet je natuurlijk wel íets weten van het medisch jargon. En daar zit hem nou net de kneep: […]
Niet niks
Je kon mijn wiskundedocent het mooiste kwaad krijgen door te zeggen dat twee min twee niks was. ‘Nul is niet niks!’ bulderde ze dan woest. Omdat ze een piepstem had, maakte dat bulderen niet veel indruk op ons. Vele jaren later, in de tijd dat ik computercursussen gaf, begon ik die ergernis pas goed te […]
Klazien 
Sacha 
Caren 
Nico 
Mirjam 
Irene